Rose Root Miller Plus 3 w długoterminowym teście

Przez długi czas, jeśli chodzi o moje narzędzia pracy, byłem wielkim fanem minimalizmu i rowerów bio; ponieważ bycie lekkim i bez ograniczeń zasięgu oznacza maksymalną elastyczność. I choć nadal dotyczy to mojego sprzętu fotograficznego, rosnący zasięg baterii, infrastruktura ładowania i ogólnie coraz lepsza wydajność e-rowerów sprawiły, że podczas sesji zdjęciowych i nawet naszych raportów regionalnych coraz częściej sięgam po e-MTB.
Rose Root Miller Plus był moim "partnerem w zbrodni" w ostatnim sezonie, narzędziem do pracy i zabawy jednocześnie - i przy tym tak pragmatycznym i dostępnym, jak można oczekiwać od dobrego narzędzia. Ale więcej na ten temat po fakty techniczne.

Matowy, perłowy, zielony kolor wciąż mi się podoba na moim Backroadzie, jak w pierwszym dniu i również doskonale komponuje się z karbonową ramą Root Miller Plus.
Kable są schludnie uporządkowane i przechodzą przez zestaw sterujący do ramy, tak jak to obecnie modne. Geometria nie jest jednak tak postępowa i zamiast podążać za trendem "dłuższe i płaskie", jest raczej grzeczna i konserwatywna - co jednak nie stoi na przeszkodzie dobrej wszechstronności jazdy. Przyjemnym efektem ubocznym jest to, że przy niektórych nowoczesnych E-MTB muszę teraz wyjmować przednie koło, aby zmieścić je w transporterze VW; nie ma takiej potrzeby w przypadku Rose.

Podczas długich dni fotografowania na Biobike, zasięg baterii nigdy nie jest problemem, jednak waga sprzętu zawsze pozostaje kluczowym czynnikiem pod względem wydajności. E-MTB ma co prawda zasięg ograniczony przez baterię, ale to pozwala na pełne wykorzystanie możliwości przy pakowaniu plecaka fotograficznego. Drugi, trzeci obiektyw, kilka zapasowych baterii, dron, ochrona przeciwdeszczowa i ciepła odzież rezerwowa to wszystko nie problem - Rose poradzi sobie z ich przewiezieniem! Jeśli jednak bateria kiedykolwiek osiągnie swoje granice, silnik Bosch daje najlepsze szanse na znalezienie gdzieś w drodze wolnego i kompatybilnego kabla ładowania.

Drugą wielką zaletą dla mnie jako fotografa jest to, że można nie tylko dotrzymać kroku szybkim fotografom jak NoBrain, Lukas S. czy Gabriel W., ale wręcz w sposób przypominający ruch gąsienicy, ciągle ich wyprzedzać, fotografować, znów wyprzedzać, fotografować, i tak w kółko.

Silnik Bosch CX napędza, jak to zwykle bywa u Boscha, zawsze mocno. Chociaż silnik w trybie eMTB moduluje w zależności od własnej wydajności całkiem nieźle, to w stromym terenie przydaje się mieć palec na tylnym hamulcu.
To, że rower w bardzo stromym terenie czasami ma tendencję do podnoszenia się, wynika oczywiście również z mojej kompaktowej, stosunkowo wyprostowanej pozycji siedzącej przy rozmiarze M (180 cm). W zależności od osobistych preferencji można również rozważyć większy rozmiar ramy. Wolę mniejsze i lżejsze, ale z ciężkim plecakiem z aparatem na plecach jestem jednak wdzięczny za każdy gram, który w razie wątpliwości nie muszę w trybie pchania przenosić przez jakieś skały.

Hałas przy wjeździe pod górę jest teraz całkiem w porządku, nie ma porównania do poprzedniej wersji czy innych piszczących napędów. Opony zapewniają przy tym solidną przyczepność.

Pisanie o zasięgu akumulatora ma niewiele sensu z doświadczenia, ponieważ zależy ono bardzo od całkowitej wagi, poziomu mocy, temperatury zewnętrznej, przewyższeń i wielu innych czynników.
625 Wh to tyle, ile to jest i wystarczają w moim przypadku na nieco poniżej 1.000 metrów wzniesień i 27 km w ekstremalnych warunkach (-6°C, tryb Turbo) albo w najlepszym przypadku na nieco poniżej 2.000 m wzniesień (tryb Eco i Tour z dużą własną wydajnością). Gdzieś pomiędzy znajdą się większość osób w mojej kategorii wagowej (74 kg).

Lubię przejrzyste rowery. Myślę, że coś podobnego napisałem również, kiedy decydowałem się na Mondraker Foxy, gdzie między dwoma rozmiarami również wybrałem mniejszy (M). Kompaktowa forma daje mi i mojemu plecakowi odczuwalnie więcej przestrzeni do manewru podczas zjazdów.
Chociaż odbywa się to trochę kosztem stabilności i wydajności przy wysokich prędkościach, daje mi to jednak w ciasnych zakrętach i na stromym terenie odrobinę więcej swobody... zwłaszcza, gdy ma się pod tyłkiem dodatkową wagę E-roweru.

W związku z tym, Rose na zjazdach to żywiołowe, reaktywne E-rowery, a także zawieszenie Rock Shox daje solidny feedback od podłoża. Jednakże oferuje przede wszystkim z punktu widzenia potencjalnej grupy docelowej codziennych i wszechstronnych rowerzystów sporo rezerw w każdej sytuacji życiowej.
Dlatego na moich lokalnych ścieżkach, ale także na niektórych technicznych zjazdach czy w kluczowych miejscach na Anninger, nie miałem trudności, co może także trochę zależeć od mojej umiarkowanej prędkości.

Rose wytrzymał ostatni sezon, spełniając moje oczekiwania. Root Miller Plus może nie oferować najbardziej progresywnej geometrii czy wyglądu, najbardziej wyszukanych technicznych szczegółów czy funkcji, ale podstawy roweru są solidne. Rama, wykonanie, prowadzenie kabli, wyjmowalny akumulator, zastosowane komponenty wraz z dobrym połączeniem sprawdzonej technologii Shimano i Bosch, solidne koła i zawieszenie RockShox czynią z Rose świetnego wszechstronnego roweru.
Dzięki temu rower był dla mnie niezawodnym towarzyszem na wielu sesjach zdjęciowych i niejednej dłuższej wycieczce, gdzie dzięki Boschowi, nigdy nie musiałem długo szukać możliwości naładowania.

Dzięki konfiguracji Mullet (koła 29” z przodu, 27,5” z tyłu) i kompaktowemu rozmiarowi M, Root Miller Plus waży poniżej 23 kg i jest według mojego odczucia również dość reaktywny i zwinny na szlaku.
Oczywiście pewne parametry pozostawiają miejsce na optymalizację, ale ogólny pakiet był przekonujący i dokładnie taki, jak sobie wyobrażałem niezawodne narzędzie pracy, pragmatycznie jak jestem.