Projekt NoPains Merida Silex Gravel Dropper

Pomijając wygląd przygodowy, Silex wyróżniał się geometrią i właściwościami jezdnymi: 'Zainspirowany MTB - z wysokim przodem, krótkim mostkiem i stromym kątem siodełka.' Niesamowite, jak odmiennie Silex jeździ się w porównaniu do Scott Addict Gravel. Chociaż porównanie obu rowerów gravelowych jest jak porównanie samochodu rajdowego do terenówki, ponieważ oba rowery zostały pierwotnie zaprojektowane do zupełnie innych celów, moje trasy domowe pozostały przecież takie same.

Merida Silex posiada ogromne prześwity na opony, płaski kąt główki ramy wynoszący 69,5° dla większej stabilności i lepszej zdolności terenowej, standardowe hamulce tarczowe 180 mm, jest kompatybilne z regulowanymi sztycami podsiodłowymi oraz oferuje liczne możliwości montażu.

Przede wszystkim jednak zapewnia wspaniały komfort i równie płynnie przejeżdża przez gruboziarnisty żwir, jak i twardy szuter czy asfalt. I to nawet z pierwszej generacji aerooptymalizowanych kół karbonowych DT Swiss GRC, które ze względu na wysokie obręcze i krótkie szprychy znajdują się raczej po niewyrozumiałej i twardej stronie.

Największą poprawę wydajności i komfortu osiągnąłem dzięki przejściu z "starej", specjalnie zaprojektowanej do gravelu, Shimano GRX 2x11, na najnowszą GRX z 1x12 biegami. Nie tylko każdy gravelracer będzie zadowolony z ciasnego, precyzyjnego rozłożenia przełożeń zestawu RX820 1x12 z kasetą 10-45Z, ale również nowa GRX, przy założeniu odpowiedniej przerzutki tylnej (RD-RX822-SGS), jest kompatybilna z kasetą MicroSpline Shimano 10-51Z. W połączeniu z koronką 40Z lub 42Z każdy powinien znaleźć optymalny bieg nawet na najbardziej stromych szutrowych ścieżkach czy podczas wspinaczki w górach.

Sure, here is the translated text from German to Polish with the tags and line breaks intact:```Die ersten Ausfahrten ließen bereits erahnen, was sich später durch nüchterne Berechnung bestätigte.

Vergleich: GRX 1x12 42Z (10-51 MSR) vs GRX 2x11 48/31Z (11-34 HG)
GRX 1x12 (kleinster Gang): 42:51 = 0,8235 (kleinere Übersetzung = besser)
GRX 2x11 (kleinster Gang): 31:34 = 0,9118

GRX 1x12 (größter Gang): 42:10 = 4,200 (fast annähernd so schnell wie mit 2x11)
GRX 2x11 (größter Gang): 48:11 = 4,3636

Fazit: Der größte Vorteil gegenüber dem GRX 1x11/2x11 Vorgänger ist die erweiterte Kassettenspreizung von 10-51 über die 12 Gänge. Endlich gibt es bergab keinen echten Nachteil mehr im Vergleich zur 2-fach-Version und bergauf bietet sie sogar mindestens einen zusätzlichen Rettungsring, was das Klettern noch entspannter und angenehmer macht.

Zudem sind Chainsucks und Kettenabwürfe so gut wie unmöglich (bisher hatte ich keinen) und die GRX 820 Kurbel ist optisch und technisch absolut identisch mit ihrem Vorgänger (810), weshalb ich meinen alten 810er-Stagesarm (beide 172,5 mm) weiterverwenden konnte.``````Pierwsze przejażdżki już pozwalały przeczuwalć, co później potwierdziło się przez chłodne obliczenia.

Porównanie: GRX 1x12 42Z (10-51 MSR) vs GRX 2x11 48/31Z (11-34 HG)
GRX 1x12 (najmniejszy bieg): 42:51 = 0,8235 (mniejsze przełożenie = lepiej)
GRX 2x11 (najmniejszy bieg): 31:34 = 0,9118

GRX 1x12 (największy bieg): 42:10 = 4,200 (prawie tak szybki jak 2x11)
GRX 2x11 (największy bieg): 48:11 = 4,3636

Wniosek: Największą zaletą w porównaniu do poprzednika GRX 1x11/2x11 jest rozszerzony zakres kasety od 10-51 przez 12 biegów. W końcu nie ma już prawdziwej wady przy zjeżdżaniu w porównaniu do wersji 2x, a przy podjeżdżaniu oferuje co najmniej jeden dodatkowy ratunkowy bieg, co sprawia, że wspinaczka jest jeszcze bardziej relaksująca i przyjemna.

Dodatkowo, Chainsucki i spadki łańcucha są praktycznie niemożliwe (dotychczas nie miałem żadnych), a korba GRX 820 jest wizualnie i technicznie absolutnie identyczna ze swoim poprzednikiem (810), dlatego mogłem dalej używać mojego starego ramienia Stages 810 (oba 172,5 mm).```I hope this meets your requirements!

Jednak były dwa małe minusy. Po pierwsze, dla kasety MicroSpline potrzebny był specjalny wolnobieg MSR MicroSpline Road, który początkowo bardzo trudno było znaleźć do moich kół, po drugie, nowa grupa Shimano GRX 1x12 jest na razie dostępna tylko w wersji mechanicznej. Z drugiej strony, mechaniczna grupa z lewą mechaniczną dźwignią GRX (ST-RX820-LA) umożliwia sterowanie sztycą regulowaną bez dodatkowej dźwigni. Jak udało mi się połączyć dźwignię Shimano z sztycą FSA, możecie przeczytać w odpowiednim wątku.

W nowej grupie GRX Shimano ponownie łączy komponenty szosowe i MTB, dodatkowo uzupełniając zestaw o ich kasety MTB Microspline. Aby zamontować kasetę Microspline na kole, potrzebny jest wolnobieg Microspline - to jasne. Jednakże obecne wolnobiegi HG-Road w porównaniu z wolnobiegami MS-MTB są o około 1,1 mm dłuższe, co oznacza, że po uaktualnieniu wolnobiegu (wymiana z HG-Road na MS-MTB) piasta tylnego koła zaprojektowana na 142 mm w sumie może mieć tylko 140,9 mm szerokości (!).

To prawda, że przy montażu do roweru gravelowego nie jest to tak tragiczne, ale przerzutka najprawdopodobniej będzie wymagała regulacji, ponieważ hak przerzutki nie będzie już idealnie wyregulowany i przerzucanie biegów może nie być optymalne, lub nawet łańcuch mógłby spaść z 10-zębatki. Ponadto, wymiana tylnego koła przy kilku zestawach kół może okazać się próbą cierpliwości.

Nasza rada: Przy zamawianiu dodatkowego wyposażenia dla zestawu kół gravelowych (na bazie szosowej) koniecznie zamówcie wolnobieg Microspline "Road" i po montażu sprawdźcie, czy piasta ma szerokość montażową 142 mm. Jeśli używacie zestawu kół gravelowych na bazie MTB, może się okazać, że potrzebujecie standardowego (MTB) wolnobiegu Microspline, ponieważ w przeciwnym razie możecie otrzymać szerokość 143,1 mm. Ci wszyscy, którzy kupili gotowy rower z układem 10-51, prawdopodobnie nie muszą się już niczym martwić, gdyż producent miał nadzieję, że na to zwrócił uwagę.

Zapytaliśmy ChatGPT, co sądzi o stosowaniu regulowanej sztycy podsiodłowej w rowerach gravelowych i jakie są przeciwwskazania. Jego odpowiedź była dość jednoznaczna:

"Regulowana sztyca podsiodłowa pozwala na szybkie i łatwe obniżenie siodła, co poprawia prowadzenie i kontrolę na trudnym terenie.

Przeciwwskazania do stosowania regulowanej sztycy podsiodłowej w rowerach gravelowych mogą obejmować:
1. Waga: Regulowana sztyca podsiodłowa dodaje dodatkową wagę, co dla niektórych kolarzy może być wadą, szczególnie jeśli zależy im na lekkim wyposażeniu.
2. Złożoność: Regulowana sztyca podsiodłowa jest technicznie bardziej skomplikowana niż tradycyjna sztyca i może wymagać więcej konserwacji i serwisu, co może oznaczać dodatkowy wysiłek.
3. Niezawodność: Regulowane sztyce podsiodłowe mogą być bardziej podatne na problemy i awarie, szczególnie w trudnych warunkach jazdy na gravelu, co może prowadzić do nieoczekiwanych defektów.
4. Koszty: Regulowane sztyce podsiodłowe są zazwyczaj droższe niż tradycyjne, co dla niektórych kolarzy może być decydującym czynnikiem.
5. Niepotrzebność: Niektórzy kolarze mogą argumentować, że regulowana sztyca podsiodłowa w rowerze gravelowym jest zbędna, ponieważ rowery gravelowe są zaprojektowane przede wszystkim do jazdy na mieszanym terenie, a nie na technicznie wymagających trasach downhillowych.

Ostatecznie decyzja, czy regulowana sztyca podsiodłowa jest sensowna dla Twojego roweru gravelowego, zależy od osobistych preferencji i planowanego zastosowania.", Chat GPT 3.5, 15.4.2024

Cóż, to prawda. Osobiście przed testem nie byłem pewien, co może zdziałać regulowana sztyca (Dropper Post) czy jest ona sensowna, a po wielu jazdach testowych muszę przyznać, że wciąż mam wątpliwości. Czysto racjonalnie rzecz biorąc, prawdopodobnie bez problemu mógłbym się bez niej obejść.

Jednakże obniżenie sztycy siodełkowej przynosi znaczące różnice przy ekstremalnie stromych zjazdach. Z jednej strony umożliwia to łatwiejsze przeniesienie ciężaru do tyłu, z drugiej strony wzrasta poczucie bezpieczeństwa ze względu na bliskość do ziemi na tyle, że człowiek rzuca się w zjazd z większą odwagą niż zwykle.
Oczywiście każdy musi sobie zadać pytanie, jak często chce pokonywać takie techniczne zjazdy z wysoką prędkością, i czy techniczny dodatkowy wysiłek (montaż i konserwacja), mniej atrakcyjny wygląd i dodatkowa waga są naprawdę warte swojej ceny. Poza tym w praktyce zauważyłem jeszcze jedną wadę: Każdy "błąd przełączania" przy lewej manetce GRX, gdy chce się, jak to zwykle bywa przy korbie 2-rzędowej, przełączyć z większego na mniejszy blat, jest natychmiast karany utratą 10 cm wysokości siedzenia.

Uwaga: Przy dokręcaniu obejmy siodełka należy postępować ostrożnie i w żadnym wypadku nie oszczędzać na paście do karbonu, aby utrzymać wymagany moment obrotowy na możliwie najniższym poziomie. Prawdopodobnie ze względu na niską wagę, sztyca siodełkowa FSA zaczyna się minimalnie odkształcać przy zbyt dużym momencie obrotowym, co może spowodować, że rurka zanurzeniowa nie wysuwa się już tak płynnie. Nawet przy maksymalnie zalecanych 5 Nm może dojść do blokad.

Podsumowując, opuszczone siodełko w rowerze gravelowym można by nazwać fanaberią, ale także zmieniaczem gry w szczególnych sytuacjach.

Bo także podczas szybkich zjazdów na asfalcie można bezwzględnie wykorzystać niższy środek ciężkości. Niższa pozycja siedzenia oznacza przy wysokich prędkościach czasem ekstremalną przewagę aerodynamiczną, ponadto środek ciężkości jest niższy, co umożliwia lepsze opanowanie roweru (porównaj zwycięstwo Mohoriča w wyścigu Mediolan-San Remo w 2022 roku).

A nawet przewaga bezpieczeństwa nie jest do odrzucenia dla miejskich rowerzystów czy podróżników dookoła świata. Dzięki możliwości obniżenia wspornika FSA o 10 cm, nie ma znaczenia, czy jesteście ścigani z góry przez wściekłego psa bojowego w Favoriten, ciężarnego hipopotama w Afryce czy śnieżnego lamparta w Mongolii: Z ultra-niskim środkiem ciężkości, 180 mm tarczami hamulcowymi z przodu i z tyłu oraz nieskończenie przyczepnymi oponami Schwalbe G-One R/RS możecie bezwarunkowo rzucić się w następne zjazdy i z łatwością uciec przed pościgiem.