Ducati Futa Limited Edition na drodze

Pod nazwą rodzinną "Futa", nazwaną na cześć przełęczy Futa, która łączy trasę między Bolonią a Florencją w górach Apeninów, Ducati od 2022 roku gromadzi swoje elektryczne rowery szosowe. Testowany przez nas model Futa LTD Edition wyróżnia się nie tylko grupą Campagnolo EPS, ale również malowaniem Ducati Corse charakterystycznym dla tradycyjnego działu sportów motorowych oraz odpowiednim napisem na dolnej rurze ramy.

Wszystkie elektryczne rowery szosowe z serii Futa opierają się na ramach UD-Monocoque z węgla, których design i kształty rur podkreślają aerodynamikę, i na pierwszy rzut oka wyglądają jak zupełnie normalne, ale dość sportowe rowery szosowe. Dopiero przy bliższym spojrzeniu ujawnia się w tylnej części trójkąta ramy obszerna piasta tylnego koła z zintegrowanym FSA HM 1.0, na górnej rurze przycisk otoczony LED do włączania/wyłączania i zmiany trybów wsparcia oraz osłona gniazda ładowania na dolnym końcu rury siodłowej.

Uwaga: Oprócz już wyprzedanej edycji Futa LTD, Futa E-Renner jest obecnie dostępny w dwóch modelach. Albo wyposażony w grupę FSA K-Force WE, albo SRAM Rival eTap AXS. We wszystkich trzech modelach silnik w piaście tylnego koła FSA HM 1.0 zapewnia dodatkowy napęd.

Chociaż cieszyliśmy się na wiele testowych przejażdżek w promiennym słońcu i ciepłych temperaturach, aby dokładnie przetestować elektryczny rower szosowy Ducati Futa LTD, ostatecznie musieliśmy ograniczyć się do samych wycieczek, ponieważ pogoda była zazwyczaj zimowa, wietrzna i zimna. Pomimo niskich temperatur, akumulator na naszej pagórkowatej trasie domowej o długości ponad 50 kilometrów i 1.000 metrów wzniesień wytrzymał dzielnie i miał potem nawet jeszcze 16% pozostałej pojemności. Rzeczywisty zasięg jest jednak kwestią indywidualną i silnie zależy od warunków, własnej siły i stylu jazdy.

Jak już wspomniano, istnieje pięć poziomów wsparcia, w tym oszczędzający energię tryb „Eko“ (zielony) na dolnym końcu i tryb „Boost“ (czerwony) na górnym końcu skali mocy. Można je zmieniać za pomocą zintegrowanego z górną rurą przycisku LED lub pilota zdalnego sterowania Garmin eBike.

Jednakże obsługa (jak również w systemach Mahle) wymaga nieco przyzwyczajenia, ponieważ poziomy wsparcia nie mogą być zmniejszane stopniowo za pomocą przycisku LED. Ponieważ systemowo jest tylko jeden przycisk, za każdym razem trzeba nacisnąć go cztery razy krótko po sobie, aby zmniejszyć poziom wsparcia o jeden stopień. Przy równomiernym stylu jazdy na rowerze szosowym jest to absolutnie do zaakceptowania, jednakże podczas agresywnych jazd grupowych lub przy szczególnie urozmaiconej topografii może to szybko stać się uciążliwe.

Do tego dochodzi fakt, że pierścień LED świeci na różne kolory w zależności od poziomu i równocześnie chce wskazywać stan baterii kolorowo lub przez regularne mruganie - niestety, przy silnym nasłonecznieniu nie jest to dobrze widoczne.

Abhilfe soll das Garmin-Bedienelement schaffen, das am linken Lenkerbogen angebracht ist. Es ermöglicht nicht nur das problemlose Wechseln der Unterstützungsmodi in beide Richtungen, sondern erlaubt auch die bequeme Bedienung des mitgelieferten Garmin Edge Explorer Fahrradcomputers mit GPS.

Wir kamen jedoch nicht gut damit zurecht, was möglicherweise auch an Nopains kurzen Fingern lag. Egal, ob es um das Halten am Unterlenker während schneller Abfahrten oder das Bremsen ging, die Garmin eBike-Fernbedienung fühlte sich mindestens genauso unpassend an wie auch der Daumenschalthebel der Campagnolo Record EPS Gruppe.

Sama jazda była jednak ponad wszelką wątpliwość doskonała. Dzięki sterowaniu za pomocą czujnika momentu obrotowego, system dostosowywał się do siły nacisku na pedały, a silnik dostosowywał się wystarczająco szybko do różnych stylów jazdy oraz zmieniających się warunków. Przy tym hałas silnika na niższych poziomach wsparcia był tak cichy, że na płaskim terenie przy dźwiękach wiatru, napędu i innych dźwiękach otoczenia był ledwie słyszalny.

Po osiągnięciu ustawowo przewidzianej maksymalnej prędkości 25 km/h, tylna piasta FSA wyłączała się delikatnie. Teraz jedyną przeszkodą dla naturalnego, swobodnego ruchu pedałowania była waga roweru wynosząca 12,5 kilograma, jednak bez powodowania odczuwalnego tarcia.

Porównując dane wydajnościowe i odczucia z jazdy systemu napędowego FSA HM 1.0 z oboma systemami Mahle, można go zasadniczo umieścić gdzieś pomiędzy nimi.

Sure, here's the translation from German to Polish:```

Mahle vs. FSA

Z jednej strony napęd FSA posiada mniej więcej taką samą moc jak starszy napęd X35+, jednak subiektywnie wydaje się być mocniejszy, z drugiej strony działa pod względem dostarczania mocy i naturalnego uczucia jazdy na rowerze szosowym na podobnie wysokim poziomie co nowy napęd X20 firmy Mahle. W pewnych sytuacjach jazdy, takich jak niedbałe naciskanie na pedały podczas stania lub gwałtowna zmiana z pozycji siedzącej do jazdy na stojąco, sterowanie napędem FSA HM 1.0 może nie działać tak perfekcyjnie jak w przypadku napędu Mahle, ale jest absolutnie wystarczające dla specyficznego zakresu zastosowania rowerów szosowych.

W szybkich odcinkach i zjazdach, E-sportowiec pokazał się z najlepszej strony, zapewniając dzięki wyższej pozycji siedzenia i długim łańcuchom dużą stabilność i zaufanie. Oczywiście, ze względu na swoją większą wagę, Futa miał tendencję do wypychania się na zakrętach i wymagał w związku z tym nieco wcześniejszego i silniejszego hamowania w porównaniu do tradycyjnego roweru szosowego. Jednakże rower robił wrażenie swoją zaskakująco zwinnością, ale zawsze harmonijną obsługą.

Komfort był zadowalający dzięki specjalnie zaprojektowanemu, solidnemu zestawowi ramowemu dla E-rowerów szosowych, wspieranemu przez głęboko obniżone sztyce siodłowe i szerokie opony Pirelli Cinturato Velo TLR. 35 mm opony Pirelli zapewniały doskonałą trakcję i przyczepność, podczas gdy hamulce Campagnolo działały mocno i cicho. Szczególnie lekkie osoby mogą skorzystać z testowania dolnego zakresu ciśnienia powietrza lub użyć zestawu TLR, aby nadać rowerowi większą elastyczność. Ciężsi jeźdźcy docenią sztywność zestawu ramowego nawet przy całkowicie napompowanych oponach.

Sure, here is the translation from German to Polish:```

Zakres zastosowania

Włosi prezentują z Ducati Futa LTD Edition elegancki rower szosowy na prąd, który dzięki swojemu designowi, konsekwentnej integracji i ekskluzywnemu włoskiemu wyposażeniu ma potencjał stać się pożądanym przedmiotem kolekcjonerskim.

Ci, którzy mogą sobie na to pozwolić, mogą oczywiście używać roweru do jazdy. Dzięki swojej relaksującej geometrii Endurance, świetnej obsłudze i systemowi napędowemu FSA HM 1.0 z kontrolą momentu obrotowego, oferuje wyjątkowo naturalne wrażenia z jazdy oraz odpowiednie wsparcie, aby pokonywać znacznie więcej kilometrów i metrów wzniesienia.

Należy jednak zauważyć, że zasięg zintegrowanej baterii o pojemności 250 watogodzin wynoszący 80 kilometrów jest realistyczny tylko na lekko pofałdowanym terenie i w zielonym trybie ECO. Ci, którzy chcą pokonać 300 metrów wzniesienia na raz w czerwonym trybie Boost, szybko zauważą, jak szybko główna bateria może się wyczerpać.

Rozwiązaniem jest dołączony Range-Extender, który można stabilnie zamocować na rurze siodłowej i który teoretycznie podwaja zasięg. Niestety, jego bulwiasta forma utrudnia podłączanie przewodu ładowania do gniazda ładowania i - w zależności od rozmiaru ramy - montaż dodatkowego uchwytu na bidon na dolnej rurze lub wkładanie bidonu. W zależności od obwodu łydki może również przeszkadzać w pedałowaniu.

Kolejnym punktem krytyki pozostaje nieco zagmatwana wyświetlacz oraz obsługa przycisku LED FSA, co w teorii mogłoby być rozwiązane za pomocą aplikacji na smartfon lub zdalnego sterowania E-Bike Garmin. Mimo to zrezygnowalibyśmy całkowicie z montażu jednostki sterującej Garmin, ponieważ z punktu widzenia ergonomii jest ona nie na miejscu i psuje chwyt na dolnej kierownicy w zapałach walki. W codziennym treningu tak rzadko zmienialiśmy tryb wsparcia, że pomimo opisanych ograniczeń pracowalibyśmy wyłącznie z przyciskiem LED FSA.

Subiektywnie moglibyśmy również zrezygnować z nowej grupy Campagnolo Super Record EPS. Chociaż ekskluzywna elektroniczna grupa 2x12 z wysokiej jakości materiałami takimi jak włókno węglowe, tytan czy ceramika oferuje znacznie wyższą prędkość i precyzję zmiany biegów w porównaniu z jej poprzednikiem 11-rzędowym, uważamy, że grupa wygląda optycznie nieporęcznie i niekoniecznie stanowi odniesienie pod względem wydajności. Pomimo obietnic producenta, drobna regulacja obu przerzutek jest trudna, bateria wymagała stosunkowo częstego ładowania, a zmiany biegów odbywały się stosunkowo twardo i głośno. Większe przyciski na kciuk ułatwiały zmianę biegów w dolnym chwycie, ale przeszkadzały w zwyczajnym chwycie hamulcowym.
Ci, którzy porównują nową Super Record EPS ze starą grupą 11-rzędową, mogą być zachwyceni, podczas gdy inni, którzy porównują ją z aktualną Shimano Dura-Ace Di2 lub Ultegra Di2, mogą być rozczarowani. Możliwe jednak, że różnica między Campa a Shimano pozostanie kwestią wiary.